Een tweet maakte me deze zomer attent op een interessant onderzoek van een paar Britse wetenschappers. Dat de crisis heeft geleid tot een toenemend aantal zelfdodingen was al vrij bekend. Maar niemand had tot nu toe de moeite genomen systematisch op een rij te zetten hoe groot dat effect is. De Britten deden dat onlangs wel. Het resultaat is schrikbarend.

Volgens de onderzoekers heeft de kredietcrisis geleid tot meer dan 10.000 extra zelfdodingen in (alleen al) Europa en Noord Amerika. Vanaf 2008 is zowel in Europa als in Canada en de V.S. een sterke stijging van het aantal Lees verder →

Het is zo simpel en voor de hand liggend, dat je je afvraagt waarom niemand het eerder heeft bedacht: het Ready2Help-netwerk van het Rode Kruis. Afgelopen zaterdag lanceerde Het Rode Kruis het netwerk waarin behulpzame burgers zich beschikbaar kunnen stellen om bij een calamiteit de hulpdiensten een helpende hand te bieden. Met simpele activiteiten waarvoor geen training noodzakelijk is. Zoals zandzakken vullen, mensen wegbrengen of tolken in een vreemde taal die je toevallig beheerst. Het Rode Kruis zoekt Lees verder →

Gisteren ging de telefoon. Een man van een beveiligingsbedrijf. Ongevraagd vertelt hij me dat het aantal inbraken ook dit jaar weer is gestegen. Met dertig tot veertig procent maar liefst. Het aantal branden ook. Of het dus niet eens tijd wordt dat ik me beter ga beveiligen. Zijn bedrijf – geen kleintje, maar een middelgrote beveiligingsfirma – kan dat prima voor me verzorgen.

De man had de pech dat ik de cijfers ken. En duidelijk beter dan hij. Van een stijging van 30-40% is geen sprake. Niet dit jaar. Niet vorig jaar. Niet het jaar ervoor. En noch bij branden, noch bij inbraken. Op z’n goed Hollands gezegd: de man vertelde me een lulverhaal. Om maar te verkopen. Dat gaf Lees verder →

Deze week voerde ik links en rechts weer een aantal gesprekken in buurten over de veiligheid. Mooie gesprekken vind ik dat. Vaak bevatten ze de little stories with a big meaning waar prof. Bob Hoogenboom laatst nog weer de lans voor brak. Neem het gesprek dat ik voerde met een sigarenwinkelier, in een zwakke buurt van een middelgrote stad.

“Tja”, zei de winkelier, “het is hier best een veilige buurt. Ik zit hier nu drie jaar, ben één keer overvallen. En die overval had overal kunnen gebeuren. Dus ik vind het hier wel OK”. Pardon? Eén keer overvallen maar de veiligheid Lees verder →