Gevoelens van onveiligheid iets verminderd, zo kopte het CBS deze week boven haar persbericht over de Integrale Veiligheidsmonitor 2011.  Maar dat is een wel erg optimistische interpretatie van de bevindingen. Op één indicator die iets zegt over de veiligheidsgevoelens van het Nederlandse publiek is ten opzichte van één jaar eerder inderdaad een verbetering van – jawel! – 1 procentpunt gemeten. Want voelde voorheen 26% van de bevolking zich ‘wel eens’ onveilig, nu is dat 25%. Maar op de meeste andere relevante indicatoren in de monitor is nauwelijks verandering zichtbaar. En vergelijken we de cijfers niet alleen met vorig jaar, maar gaan we terug tot 2008 (de horizon die de IVM zelf hanteert), dan blijkt er op meerdere fronten eerder sprake van een verslechtering dan van een verbetering. Ook marginaal, maar toch. De nu gerapporteerde verbetering is dus vooral iets voor statistici en wishfull beleidsmakers en hun voorlichters. De nuchtere burger die de resultaten – terecht – door de oogharen bekijkt zal tot de conclusie komen dat er nu al een paar jaar nauwelijks verandering is.  Dat is voor velen contra-intuïtief en daarmee op zichzelf al mooi genoeg. Dat dan nog eens op willen poetsen kan de pret alleen maar bederven.

Deze column verscheen eerder op www.crimelink.nl