De sneeuwpret van de afgelopen week gaf ons waar we al zolang naar snakten. Afleiding, energie, plezier. Even een breuk met de fixatie op corona. Daarmee deed de natuur waar het kabinet al zo lang aan voorbijgaat: zorgen dat we de coronacrisis vol kunnen houden.Het kabinet hanteert drie wegen om uit de crisis te komen: maatregelen, testen en vaccineren. Maar bij een chronische crisis als deze raken we vermoeid. Loopt ons vermogen terug om met alle onzekerheid, stress en frustratie om te gaan. De avondklokrellen lieten zien waar dat toe kan leiden. Er is dus meer nodig om goed door deze crisis te komen: het voeden van onze veerkracht.

Sluipend 

Drie aspecten zijn daarbij van belang. Allereerst is voor veel groepen de corona-pandemie niet (meer) de grootste bedreiging, maar de manier waarop die op andere terreinen doorwerkt. Corona bedreigt niet alleen onze individuele gezondheid, maar ook die van de Lees verder →

Het verbaast mij dat er nauwelijks discussie is over de vraag of we de verkiezingen nú moeten laten doorgaan. Ik voorzie een ongelijk speelveld, waarin met name meer kwetsbare en minder zelfredzame mensen buiten de boot dreigen te vallen. Het kabinet vraagt het OMT over vanalles te adviseren, behalve over de verkiezingen. Dat zóu de schijn kunnen wekken van een meten met twee maten, wat je in het huidige polariserende landschap moet zien te voorkomen. Dit Is De Dag organiseerde daarover dit debat op Radio 1 tussen OMT-lid Marc Bonten, hoogleraar constitutioneel recht Leonard Besselink en mijzelf. Mij lijkt het om meerdere redenen verstandig de verkiezingen zo’n 3 maanden te verplaatsen. En het OMT moest het kabinet ook maar eens óngevraagd gaan adviseren.

Je kunt de avondklokrellen ook zien als een ‘blessing in disguise’, zei ik gisteravond in Nieuwsuur. De coronacrisis is immers niet alleen een gezondheidscrisis, maar minstens zozeer een psychologische crisis. Die van angst, onzekerheid, stress en frustratie. In dié crisis is een aanpak die gestoeld is op epidemiologische en bestuurlijk-juridische principes gedoemd tekort te schieten: je zult óók rekening moeten moeten houden met sociaal-psychologische mechanismen en processen. En nog specifieker: met veiligheids-psychologische principes. Hoewel ik daar in die zes minuten Nieuwsuur maar een héél klein stukje over kon vertellen raakte ik kennelijk een gevoelige snaar: vandaag word ik via mail, telefoon en social media overstroomd met ondersteunende reacties. Dank daarvoor. Natuurlijk wisten de reaguurders me ook te vinden: een enkeling leek het beter als ik met een BOPZ-machtiging in een gesloten inrichting verdween. Een soort lockdown voor gevorderden dus. Ik zou het bíjna aantrekkelijk vinden…:-)