“Dit plaatje laat nog maar een kleine  selectie zien van de voorschriften, normen en richtlijnen waaraan ik me bij de inrichting van de openbare ruimte te houden heb”, zo vertelde een gemeenteambtenaar me onlangs in een sessie met zijn gemeenteraad. “Er is bijna niet meer te handelen zonder in strijd te komen met een regel of richtlijn. Als professional zit ik Lees verder →

Dierenpolitie succes’ kopt het AD vandaag.  Nieuwsgierig koop ik het AD. Want eerlijk gezegd was ik de caviacops allang vergeten. Als ze nu (toch?) een succes blijken te zijn wil ik dat natuurlijk wel weten. In een uitgebreid artikel betitelt het AD de dierenpolitie als succes, omdat het aantal afgedane ‘dierenzaken’ sinds hun introductie sterk is gestegen. Bijna verdubbeld zelfs, als ik de AD–grafieken goed begrijp. In twee jaar tijd zijn daardoor Lees verder →

Vandaag verscheen het rapport Werk aan de Wijk van het Sociaal Cultureel Planbureau. Het SCP neemt daarin het Krachtwijkenprogramma de maat. In de afgelopen jaren werd ruim één miljard euro geïnvesteerd in veertig Vogelaarwijken. Heeft die investering de situatie in die wijken wezenlijk beter gemaakt dan die in vergelijkbare wijken die niet in het programma zaten?

Het antwoord daarop is een ontnuchterend: nee! De Krachtwijken zijn de afgelopen jaren niet beter gaan scoren dan de andere wijken. Niet op het gebied van de veiligheid, niet op het gebied van de leefbaarheid, niet op het gebied van de sociaal-economische positie Lees verder →

Nederlanders lopen dankzij de miljardenbezuinigingen van het kabinet steeds meer gevaar om slachtoffer van een misdrijf te worden.  Dat zegt Corrie van Brenk, voorzitter van de vakbond Abvakabo FNV, vandaag in het AD.  “Terwijl Teeven negentien gevangenissen en TBS-klinieken wil sluiten, lopen er nu al 15.000 veroordeelde criminelen op straat die hun straf nog moeten uitzitten [….] Dat worden er straks alleen maar meer.” Volgens Van Brenk zorgen de bezuinigingen er ook voor dat ons eten steeds onveiliger Lees verder →

Vitten op gezagsdragers is in. Bij het minste of geringste foutje laten we luidkeels merken hoe dom dat was. En hoe het natuurlijk wél had gemoeten. Sinds het Koningslied weten we dat ‘milde steniging’  tot de sancties hoort die daarbij kennelijk gepast zijn.

Maar hoe gaan we dan eigenlijk om met diezelfde gedragsdragers als het wél goed gaat? Als het meer dan goed gaat zelfs? Laten we dan met dezelfde inzet ons genoegen blijken, in plaats van ons ongenoegen?  Kennelijk niet, want daar moet ik het eerste voorbeeld nog van vinden.

Met die eenzijdige afrekencultuur wil ik vandaag maar eens breken. Want als Amsterdammer én professional op het gebied van veiligheidsbeleving ben ik diep onder de indruk van wat de Amsterdamse gezagsdragers rond de inhuldiging Lees verder →

Gister verscheen het rapport van de commissie Cohen. Met weinig verrassende conclusies. In Haren was sprake geweest van twee werelden: die van de jongeren en die van de autoriteiten. Die hadden veel te ver uit elkaar gelegen. De autoriteiten hadden de nieuwe mores en de nieuwe instrumenten van de volgende generatie niet begrepen. En hadden dus ook niet adequaat gehandeld.

Er werd en wordt over Haren gesproken alsof het een unieke, wereldschokkende gebeurtenis is (met ook unieke fouten) die natuurlijk ook nooit meer mag voorkomen. Maar Lees verder →

Ik weet niet hoe u vroeger naar de cijfers op uw schoolrapporten keek, maar als ik gemiddeld een 7 stond was ik daar maar wát blij mee. Snel ging ik naar m’n ouders (die konden immers trots zijn) en met plezier fietste ik ook nog een paar kilometer om langs opa en oma. Zo’n rapport leverde daar per slot van rekening  een forse boost van m’n zakgeld op.

Waarom zouden die tevredenheidswetten eigenlijk anders zijn als het om de veiligheid gaat? Vanochtend verscheen de Veiligheidsmonitor 2012 . Daarin geeft de Nederlandse  Lees verder →

“Oude wijn in nieuwe zakken”. Zo kwalificeerde jurist Michiel Vols in het Parool van woensdag jl. de nieuwe Treiteraanpak van de gemeente Amsterdam. Jammer. Want juridisch is er wellicht niet zoveel vernieuwends aan, maar in de praktijk hebben getreiterde burgers vaak last van heel iets anders: dat gemeente en andere instanties de ernst van de problematiek niet onderkennen. En dat als ze toch optreden dat te laat en labbekakkerig doen. In de criminologie heet dat secundaire victimisatie:  je bent niet alleen slachtoffer van de treiteraar, maar ook van instanties die je in de steek laten. Het is precies Lees verder →

Gevoelens van onveiligheid iets verminderd, zo kopte het CBS deze week boven haar persbericht over de Integrale Veiligheidsmonitor 2011.  Maar dat is een wel erg optimistische interpretatie van de bevindingen. Op één indicator die iets zegt over de veiligheidsgevoelens van het Nederlandse publiek is ten opzichte van één jaar eerder inderdaad een verbetering van – jawel! – 1 procentpunt gemeten. Want voelde voorheen 26% van de bevolking zich ‘wel eens’ onveilig, nu is dat 25%. Maar op de meeste andere Lees verder →

Meer veiligheid…..dat heb je zelf in de hand, zo pepert de rijksoverheid ons de laatste tijd tot irriterends toe in. Een boodschap waar op zich weinig mis mee is. Maar zouden de gezagsdragers van diezelfde overheid de boodschap ook tot zichzelf laten doordringen? Want die overheid is tegenwoordig niet alleen onderdeel van de óplossing van het veiligheidsvraagstuk, maar steeds meer ook onderdeel van het probleem.

De veiligheidsbeleving van het publiek wordt inmiddels immers sterker bedreigd door de toon van het politiek-bestuurlijk veiligheidsdebat dan door de criminaliteit zelf. New Public Lees verder →